
Powrót do listy stylów
X-MAS ENGLISH PORTER
Opis stylu
Wygląd\
Barwa od jasnobrązowej do ciemnobrązowej. Patrząc pod światło, czasem można ujrzeć rubinowe refleksy. Klarowne, jednak występują też wersje wyraźnie zmętnione, ale nigdy błotniste. Piana od beżowej po jasnobrązową. Użyte dodatki świąteczne mogą wpływać na wygląd piwa bazowego, jego barwę, przejrzystość oraz wygląd i strukturę piany. Piwo jednak nigdy nie może być czarne, błotniste, a piana powinna być co najmniej średnioniska, średnio gęsta i średnio trwała. Błotnistość, widoczne zawiesiny, pływające składniki są wadą.
Aromat\ Aromat świątecznego porteru angielskiego powinien być zbalansowany i żaden z elementów składowych (słodowość, paloność, estry, chmielowość i dodatki) nie powinien dominować. Aromat słodowy z nutami nadanymi przez ciemniejsze słody - toffi, orzechy, karmel, czekolada na poziomie od średnioniskiego do średniego stanowi solidną podstawę aromatu piwa. Aromaty pochodzące od użytych dodatków na poziomie od niskiego do średniego, współgrające z bazą słodową i pozostałymi składowymi aromatu. Nuty chmielowe angielskich chmieli (ziołowe, ziemiste, korzenne lub kwiatowe) na co najwyżej średnioniskim poziomie lub niewyczuwalne. Estry owocowe na poziomie niskim do średnioniskiego (nuty jabłek, gruszek). Dopuszczalny diacetyl, ale co najwyżej w niskim stężeniu. Paloność objawiająca się cechami popiołowymi i przypalonymi jest niepożądana i stanowi wadę.
Smak\
Smak świątecznego porteru angielskiego powinien być zbalansowany i żaden z elementów składowych (słodowość, paloność, estry, chmielowość i dodatki) nie powinien dominować. Pierwszoplanowymi akcentami są te wniesione przez słody - nuty chleba, toffi, karmelu, orzechów, czekolady na poziomie od niskiego do średniego. Mogą im towarzyszyć także posmaki lukrecji, biszkoptu, kawy na poziomie od niskiego do średniego które nadają dodatkowej złożoności. Niepożądana jest paloność dominująca, gryząca, popiołowa. Również na poziomie od niskiego do średniego występują smaki świąteczne (przypraw, owoców, bakalii i in., kojarzących się ze Świętami Bożego Narodzenia) pochodzące od użytych dodatków, współgrające z pozostałymi składowymi bukietu piwa. Smaki chmielowe niskie do średnich, przejawiające się nutami kwiatowymi, ziemistymi lub korzennymi. Estry owocowe na poziomie niskim do średniego (nuty jabłek, gruszek). Dopuszczalne jest niskie stężenie diacetylu, nadające piwu pełni. Zwykle dość dobrze odfermentowane, chociaż może być nieco słodkie - słodycz na poziomie od niskiej do średniej. Finisz od półwytrawnego do półsłodkiego o posmaku słodowym (chlebowy, karmelowy lub czekoladowo-kawowy) lub przyprawowym pochodzącym od dodatków świątecznych. Kwaśność stanowi wadę, chyba, że pochodzi od użytych dodatków, wtedy jest akceptowalna na niskim poziomie o ile współgra z resztą smaku.
Goryczka\
Niska do średniej. Może być długa, ale nie powinna być zalegająca i szorstka. Składają się na nią także nuty nadane przez ciemne słody i palony jęczmień. Użyte składniki nie powinny wpływać na wysokość i jakość goryczy w gotowym piwie. Niezależnie od użytych dodatków goryczka nie może być gryząca, drażniąca, ściągająca, przeszkadzająca, ostra, łodygowa, piołunowa, tępa, nieprzyjemna. Musi dobrze współgrać ze smakiem i aromatem porteru.
Odczucie w ustach\ Treściwość niska do średniej, gładkie i pijalne, kremowe. Nagazowanie niskie do średniego. Odczucie wysuszania i ściągania stanowi wadę, podobnie jak rozgrzewanie alkoholowe.
Wyróżniki stylu\
Jest to piwo górnej fermentacji łączące ze sobą cechy stylu bazowego: porteru angielskiego, który charakteryzuje czekoladowo-karmelowy profil i paloność o kawowo-czekoladowym charakterze oraz smaków i aromatów przywodzących na myśl Święta Bożego Narodzenia w dowolnej odsłonie. Kluczowy jest balans pomiędzy cechami stylu bazowego a „świątecznością". Piwo pomimo swojej złożoności i bogactwa aromatów i smaków nie może być ciężkie, męczące, a powinno być zbalansowane i zachować charakterystyczną dla stylu bazowego pijalność.
Surowce i technologia\
Skład i pH wody powinny zostać każdorazowo dobrane pod kątem projektowanej receptury. Niemniej jednak sugeruje się trzymanie poniższych widełek:\
Barwa od jasnobrązowej do ciemnobrązowej. Patrząc pod światło, czasem można ujrzeć rubinowe refleksy. Klarowne, jednak występują też wersje wyraźnie zmętnione, ale nigdy błotniste. Piana od beżowej po jasnobrązową. Użyte dodatki świąteczne mogą wpływać na wygląd piwa bazowego, jego barwę, przejrzystość oraz wygląd i strukturę piany. Piwo jednak nigdy nie może być czarne, błotniste, a piana powinna być co najmniej średnioniska, średnio gęsta i średnio trwała. Błotnistość, widoczne zawiesiny, pływające składniki są wadą.
Aromat\ Aromat świątecznego porteru angielskiego powinien być zbalansowany i żaden z elementów składowych (słodowość, paloność, estry, chmielowość i dodatki) nie powinien dominować. Aromat słodowy z nutami nadanymi przez ciemniejsze słody - toffi, orzechy, karmel, czekolada na poziomie od średnioniskiego do średniego stanowi solidną podstawę aromatu piwa. Aromaty pochodzące od użytych dodatków na poziomie od niskiego do średniego, współgrające z bazą słodową i pozostałymi składowymi aromatu. Nuty chmielowe angielskich chmieli (ziołowe, ziemiste, korzenne lub kwiatowe) na co najwyżej średnioniskim poziomie lub niewyczuwalne. Estry owocowe na poziomie niskim do średnioniskiego (nuty jabłek, gruszek). Dopuszczalny diacetyl, ale co najwyżej w niskim stężeniu. Paloność objawiająca się cechami popiołowymi i przypalonymi jest niepożądana i stanowi wadę.
Smak\
Smak świątecznego porteru angielskiego powinien być zbalansowany i żaden z elementów składowych (słodowość, paloność, estry, chmielowość i dodatki) nie powinien dominować. Pierwszoplanowymi akcentami są te wniesione przez słody - nuty chleba, toffi, karmelu, orzechów, czekolady na poziomie od niskiego do średniego. Mogą im towarzyszyć także posmaki lukrecji, biszkoptu, kawy na poziomie od niskiego do średniego które nadają dodatkowej złożoności. Niepożądana jest paloność dominująca, gryząca, popiołowa. Również na poziomie od niskiego do średniego występują smaki świąteczne (przypraw, owoców, bakalii i in., kojarzących się ze Świętami Bożego Narodzenia) pochodzące od użytych dodatków, współgrające z pozostałymi składowymi bukietu piwa. Smaki chmielowe niskie do średnich, przejawiające się nutami kwiatowymi, ziemistymi lub korzennymi. Estry owocowe na poziomie niskim do średniego (nuty jabłek, gruszek). Dopuszczalne jest niskie stężenie diacetylu, nadające piwu pełni. Zwykle dość dobrze odfermentowane, chociaż może być nieco słodkie - słodycz na poziomie od niskiej do średniej. Finisz od półwytrawnego do półsłodkiego o posmaku słodowym (chlebowy, karmelowy lub czekoladowo-kawowy) lub przyprawowym pochodzącym od dodatków świątecznych. Kwaśność stanowi wadę, chyba, że pochodzi od użytych dodatków, wtedy jest akceptowalna na niskim poziomie o ile współgra z resztą smaku.
Goryczka\
Niska do średniej. Może być długa, ale nie powinna być zalegająca i szorstka. Składają się na nią także nuty nadane przez ciemne słody i palony jęczmień. Użyte składniki nie powinny wpływać na wysokość i jakość goryczy w gotowym piwie. Niezależnie od użytych dodatków goryczka nie może być gryząca, drażniąca, ściągająca, przeszkadzająca, ostra, łodygowa, piołunowa, tępa, nieprzyjemna. Musi dobrze współgrać ze smakiem i aromatem porteru.
Odczucie w ustach\ Treściwość niska do średniej, gładkie i pijalne, kremowe. Nagazowanie niskie do średniego. Odczucie wysuszania i ściągania stanowi wadę, podobnie jak rozgrzewanie alkoholowe.
Wyróżniki stylu\
Jest to piwo górnej fermentacji łączące ze sobą cechy stylu bazowego: porteru angielskiego, który charakteryzuje czekoladowo-karmelowy profil i paloność o kawowo-czekoladowym charakterze oraz smaków i aromatów przywodzących na myśl Święta Bożego Narodzenia w dowolnej odsłonie. Kluczowy jest balans pomiędzy cechami stylu bazowego a „świątecznością". Piwo pomimo swojej złożoności i bogactwa aromatów i smaków nie może być ciężkie, męczące, a powinno być zbalansowane i zachować charakterystyczną dla stylu bazowego pijalność.
Surowce i technologia\
Skład i pH wody powinny zostać każdorazowo dobrane pod kątem projektowanej receptury. Niemniej jednak sugeruje się trzymanie poniższych widełek:\
- Ca (wapń) -- 50-75 ppm\
- Mg (magnez) -- 0-30 ppm\
- Na (sód) -- 0-100 ppm\
- Cl (chlorki) -- 50-100 ppm\
- SO4 (siarczany) -- 50-150 ppm\
- HCO3 (dwuwęglany) -- 80-150 ppm
Historia zmian
opracowanie opisu stylu na podstawie opisu stylu Angielski Porter autorstwa Macieja Husa (kompendium.pl)\
Rafał Trzeciakowski16.05.2023
- korekta i recenzja\
Łukasz Wróblewski2.09.2023
recenzja
Filip Mazur7.09.2023
Parametry
Ekstrakt
10-13° Blg
Alkohol
4-5.5%
IBU
20-35
Barwa
40-60 EBC