RYE PORTER

Barwa od jasnobrązowej do ciemnobrązowej. Klarowne, ale może lekko opalizować. Nigdy nie powinno być wyraźnie mętne. Piana niska do średniej, zwarta, drobna, kremowa, lepi szkło, zazwyczaj wolno opadająca.

Balans słodowy. Na pierwszym planie średnio niskie do średnich aromaty słodowe: ciemnego pieczywa, opiekane, biszkoptowe, tostowe, orzechowe. Uzupełniają je maksymalnie średnio niskie aromaty czekoladowe, kawowe, karmelowe oraz pochodzące od dodatku słodu żytniego: ziemiste, pumperniklu, lekko miodowe. Chmielowość (kwiatowa, ziemista, tytoniowa, przyprawowa) i estry owocowe (czerwone jabłko, gruszka, żółte owoce, truskawki, jagody) zawsze mniej intensywne od słodowości i tworzące z nią spójną całość. Obie te cechy powinny być obecne w piwie na poziomie od niskiego do średnio niskiego. Diacetyl nie jest pożądany, ale może występować na niskim poziomie. Najlepsze egzemplarze powinny być jednak pozbawione tej cechy.

Balans zdecydowanie po stronie odsłodowej słodyczy, kontrowanej goryczką. Na pierwszym planie średnio niskie do średnich smaki słodowe: chlebowe, opiekane, biszkoptowe, tostowe, orzechowe, uzupełnione przez niskie do średnio niskich nuty czekoladowe, kawowe, karmelowe oraz pochodzące od dodatku słodu żytniego: ziemiste, pumperniklu, lekko miodowe. Na drugim planie niskie do średnich smaki chmielowe o wyspiarskim charakterze -- ziemiste, tytoniowe, przyprawowe, kwiatowe. Estry owocowe (czerwone jabłko, gruszka, żółte owoce, truskawki, jagody) od niskich do średnio niskich, jednak zawsze mniej intensywne od słodowości. Smak diacetylu dopuszczalny na niskim poziomie, ale najlepsze egzemplarze będa pozbawione tej cechy. Finisz wytrawny lub półwytrawny. Posmak krótki lub średnio długi o słodowym lub słodowo-chmielowym charakterze.

Od niskiej (w bardziej słodowych wersjach) do średniej (w tych bardziej chmielonych). Głównie chmielowa, ale może być lekko palona. Krótka lub średnio długa. Jej zadaniem jest kontrowanie słodyczy.

Wysycenie niskie do średniego. Pełnia od średnio niskiej do średniej. Piwo posiada aksamitną, gładką i lepką teksturę od dodatku słodu żytniego. Nie może być ostre, pikantne, ani ściągające.

Umiarkowanie mocne, ciemne, brytyjskie piwo górnej fermentacji, cechujące się balansem po stronie opiekanej słodowości. Wzbogacone przez dodatek żyta lub słodu żytniego wprowadzającego do piwa nuty ziemiste, pieczywa razowego, lekko miodowe oraz charakterystyczną lepkość.

Zasyp stanowić będzie słód podstawowy (Pale Ale) ze znacznym udziałem (co najmniej 20%) słodu żytniego lub niesłodowanego żyta w dowolnej formie (płatki, płatki błyskawiczne, żyto). Jako dodatek stosuje się słody opiekane, karmelowe, brązowe, czekoladowe a nawet palony jęczmień (w niewielkiej ilości). Słody palone należy używać w niewielkiej ilości i dodawać je głównie pod koniec zacierania lub na filtrację. Należy unikać kontynentalnych słodów wnoszących aromaty owocowe (np. Caraaroma czy Special B).

W przypadku piw ze 100% udziałem słodu, najczęściej wybiera się zacieranie jednotemperaturowe. W przypadku znacznego udziału surowców niesłodowanych należy rozważyć przeprowadzenie przerwy betaglukanowej (40 °C) i białkowej (50 °C). Ponadto przerwa betaglukanowa i wygrzew (78 °C) mogą przyczynić się do usprawnienia filtracji.

Angielskie odmiany chmielu tj. Northdown, Target, East Kent Goldings lub Fuggles dodawane głównie w pierwszych minutach gotowania. W bardziej chmielowych wersjach można rozważyć dodatek chmielu smak i aromat. Drożdże brytyjskie górnej fermentacji. Można także użyć bardziej neutralnych drożdży, jednak nie głęboko odfermentowyjących, Temperatury fermentacji niższe, aby estry nie zdominowały profilu piwa.