
RED IPA
Opis stylu
Barwa od pomarańczowej do miedzianej. Piwo powinno być klarowne lub delikatnie zmętnione od chmielenia na zimno. Piana od białej do złamanej bieli, zwarta, co najmniej średnio obfita i średnio trwała.
AromatBalans w aromacie zdominowany przez nuty chmielowe na poziomie od średnio wysokiego do wysokiego. Mają one charakter typowo nowofalowy tj. cytrusowy, owoców egzotycznych, winogron, jagód, owoców pestkowych, żywiczny, iglasty, kwiatowy, ziołowy i inne charakterystyczne dla nowofalowych odmian chmielu. Dominujący aromat cebulowy, czosnku, szczypiorku jest niepożądany i jest wadą, może występować, ale nie może dominować profilu chmielowego. Słodowość w typie zbożowym, herbatnikowym, tostowym, orzechowym na poziomie od średnio niskiego do średniego, występuje na drugim planie. Mogą ją uzupełniać odsłodowe aromaty karmelowe, toffi maksymalnie na poziomie średnio niskim. Estry owocowe na poziomie od niskiego do średnio niskiego powinny stanowić tło dla chmielu i przybierać charakter czerwonego jabłka, gruszek, żółtych owoców. W mocniejszych wersjach dopuszczalne są niskie nuty alkoholowe, ale najlepsze egzemplarze będą ich pozbawione.
SmakBalas w smaku zdecydowanie przesunięty w stronę chmielowej goryczki, kontrującej wyraźnie odsłodową słodycz. Profil dominują smaki chmielowe o charakterze: cytrusowym, owoców egzotycznych, winogron, jagód, owoców pestkowych, żywicznym, iglastym, kwiatowym, ziołowym i inne charakterystyczne dla nowofalowych odmian chmielu. Natężenie posmaków chmielowych na poziomie od średnio wysokiego do wysokiego. Dominujące smaki cebulowe, czosnku, szczypiorku są niepożądane i są wadą, mogą występować, ale nie mogą dominować profilu chmielowego. Na drugim planie występuje słodowość zbożowa, herbatnikowa, tostowa, orzechowa na poziomie od średnio niskiego do średniego. Mogą ją uzupełniać odsłodowe smaki karmelowe, toffii maksymalnie na średnio niskim poziomie. W tle estry owocowe o charakterze czerwonego jabłka, gruszek, żółtych owoców na poziomie maksymalnie średnio niskim. W mocniejszych wersjach dopuszczalne są niskie smaki alkoholowe, ale najlepsze egzemplarze będą pozbawione tej cechy. Finisz wytrawny lub półwytrawny. Posmak średnio długi, chmielowy lub chmielowo-słodowy.
Goryczka\Chmielowa, od średnio wysokiej do wysokiej. Może być krótka lub średnio długa, ale nie zalegająca i nie ostra.
Odczucie w ustach
Pełnia od średnio niskiej do średniej. Wysycenie od średniego do średnio wysokiego. Piwo powinno być rześkie i pijalne. Mocniejsze wersje mogą cechować się niskim rozgrzewaniem alkoholowym, ale najlepsze egzemplarze nie będą rozgrzewać. Brak ściągania.
Komentarz:Ciemniejsza wersja IPA cechująca się bardziej złożonym profilem słodowym, ale także zdecydowanie chmielowa, nowofalowa, wytrawna i gorzka interpretacja tego stylu.
Surowce i technologia:Skład i pH wody powinny zostać każdorazowo dobrane pod kątem projektowanej receptury. Niemniej jednak sugeruje się trzymanie poniższych widełek:
\- Ca (wapń) -- 50-150 ppm
\- Mg (magnez) -- 0-30 ppm
\- Na (sód) -- 15-50 ppm
\- Cl (chlorki) -- 25-75 ppm
\- SO~4~ (siarczany) -- 100-300 ppm
\- HCO~3~ (dwuwęglany) -- 25-50 ppm
Podstawą zasypu jest słód pilzneński lub pale ale. Warto rozważyć użycie angielskiego słodu Maris Otter, który pozwoli zbudować herbatnikową bazę. Piwa o mniej złożonej słodowości zawierać będą oprócz tego palony jęczmień lub słód Carafa Special dla nadania barwy. Te o bardziej złożonym charakterze będą zawierać dodatek brytyjskich słodów Crystal, które wprowadza do piwa aromaty i smaki opiekane, orzechowe bez zbędnych odsłodowych nut owocowych, charakterystycznych dla kontynentalnych słodów specjalnych.
Chmielenie można przeprowadzić z użyciem dowolnej nowofalowej odmiany chmielu. W przypadku chmielu używanego do gotowania należy unikać odmian z dużą zawartością kohumulonu, gdyż może to skutkować łodygową i zalegającą goryczką. A celu osiągnięcia intensywnego aromatu chmielowego zaleca się chmielenie na hop stand i/lub na zimno.
Drożdże górnej fermentacji o neutralnym profilu i nie produkujące dużej ilości estrów owocowych.
Zacieranie infuzyjne, może być jednoetapowe lub sterowane temperaturowo. Czas gotowania brzeczki standardowy, nie przekraczający 60 minut.