IMPERIAL STOUT

Piwo o czarnej barwie, nieprzejrzyste, ale klarowne. Obfita, drobnopęcherzykowa do średniopęcherzykowej piana koloru od jasnobrązowego do ciemnobrązowego.Piana może mieć niską trwałość ze względu na wysoką zawartość alkoholu. Stylowe i pożądane jest oblepianie szkła przez pianę, tworzące lacing, jak i powolne spływanie piwa po ściankach szklanki.

Aromat bardzo złożony z balansem po stronie słodowości. Bogate aromaty słodowe: czekoladowe, kawowe, opiekane, palone, od słodów czekoladowych i palonych na poziomie od średnio wysokiego do wysokiego. Pochodzące od słodów karmelowych, średnio niskie do średnich aromaty suszonych owoców (rodzynki, wiśnie, śliwki) oraz niskie do średnich aromaty karmelowe, orzechowe, toffi. Możliwe występowanie aromatów win wzmacnianych tj. madera, porto, sherry oraz suszonej śliwki pochodzących z utlenienia, na poziomie niskim do średniego. Aromaty sosu sojowego, czy miodu mogą wystąpić co najwyżej na niskim poziomie. Aromaty chmieli kontynentalnych (ziołowe; kwiatowe; owocowe -- ale nie nowofalowe - cytrusowe, tropikalne) oraz estrów owocowych (czerwone jabłko, gruszka) jeżeli obecne to maksymalnie na średnio niskim poziomie. Średnio niska, szlachetna nuta alkoholowa jest dopuszczalna, ale nie może mieć charakteru rozpuszczalnikowego, ani fuzlowego (alkoholi wyższych). Aromat spalenizny jest niedopuszczalny.

Balans po stronie odsłodowej słodczy kontrowanej goryczką. Na pierwszym planie smaki słodowe: średnio wysokie do wysokich smaki czekoladowe, kawowe, palone od słodów palonych, nuty białego lub ciemnego pieczywa od słodów podstawowych i specjalnych oraz średnio niskie do średnich smaki suszonych owoców od słodów karmelowych lub stylowego utlenienia. W wersjach leżakowanych dłużej mogą występować nuty win wzmacnianych (madera, porto, sherry) czy suszonych śliwek na poziomie od niskiego do średniego. Smak sosu sojowego czy miodu dopuszczalny jest tylko na co najwyżej niskim poziomie. Smaki chmielowe mogą wystąpić maksymalnie na poziomie średnio niskim. Mogą mieć charakter kwiatowy, ziołowy lub czerwonych owoców, ale nie nowofalowy. Estry owocowe (czerwone jabłko, gruszka) od niewyczuwalnych do średnio-niskich. Smak alkoholowy może wystąpić, ale maksymalnie na średnio niskim poziomie i nie może mieć charakteru rozpuszczalnikowego, ani fuzlowego. Kwaśność od słodów palonych, jeżeli obecna to maksymalnie na niskim poziomie, ale najlepsze egzemplarze będa pozbawione tej cechy. Smak spalenizny jest niedopuszczalny. Smak od półwytrawnego do półsłodkiego na otwarciu z wytrawnym do półsłodkiego finiszem. Długi posmak o słodowym (palonym, kawowym, czekoladowym) charakterze.

Średnia do wysokiej, pochodząca zarówno od palonych słodów, chmielu, jak i alkoholu, ten ostatni aspekt nie może być jednak dominujący. Może być długa, ale nie zalegająca. Ma kontrować słodycz pochodzącą od słodów.

Wysycenie średnio niskie do średniego. Pełnia od średniej do wysokiej. Gładka tekstura, nie może być ostre, czy pikantne. Piwo może być oblepiające na poziomie do średniego; ale zbyt wysoka lepkość może świadczyć o niedofermentowaniu. Dopuszczalne jest ściąganie pochodzące od słodów palonych, do poziomu niskiego. Może występować niskie do średnio niskiego alkoholowe rozgrzewanie, nie powinno jednak dominować piwa, ani mieć charakteru rozpuszczalnikowego, lecz elegancki charakter leżakowanego destylatu.

Mocne, gęste, treściwe ciemne piwo, którego smak i aromat tworzy kombinacja bogatej słodowości, akcentów palonych, nut owocowych oraz szlachetnego alkoholu. Od porteru bałtyckiego odróżnia je wyższy poziom aromatów pochodzących od słodów palonych i obecność estrów owocowych. Piwo degustacyjne, lekko rozgrzewające, predestynowane do niespiesznej kontemplacji.

Zawartość składników mineralnych w wodzie nie jest elementem kluczowym. Niemniej, mając na uwadze fakt, że w zasypie sporym udziałem są słody palone, warto rozważyć zastosowanie wody twardej, zawierającej wapń, dzięki czemu uzyskasz odpowiednie właściwości buforowe. Słody ciemne powodują obniżenie pH zacieru, co w efekcie podwyższa kwaśność w gotowym piwie -- a tego, z uwagi na charakterystykę stylu, należy unikać.

Bazę powinny stanowić jasne słody podstawowe - zwykle pilzneński lub Pale Ale. Dodatkiem niech będą słody karmelowe, które wniosą, nuty karmelowe, orzechowe, opiekane i aromaty suszonych owoców. Duży udział w zasypie stanowią słody palone, które wnoszą do piwa czarną barwę i charakterystyczne czekoladowe, kawowe i palone nuty. Użycie surowców niesłodowanych jak płatki owsiane czy pszenne mogą pomóc zbudować pożądaną w stylu pełnię.

Zacieranie infuzyjne, może być jednoetapowe lub sterowane temperaturowo. Ze względu na charakter warzonego stylu zaleca się dłuższe gotowanie. 120 minut nie będzie tutaj przesadą. Chmiel kontynentalny użyj głównie w celu nadania piwu goryczki.

Do fermentacji posłużą drożdże górnej fermentacji, angielskie lub neutralne, które cechują się wysokim poziomem odfermentowania cukrów oraz są odporne na duże stężenie alkoholu. Mając na uwadze ekstrakt początkowy piwa, zaszczep brzeczkę odpowiednią ilością drożdży. Zaleca się wykorzystanie świeżej gęstwy drożdżowej zebranej z piwa o niższym ekstrakcie. Pamiętaj o odpowiednim napowietrzeniu brzeczki przed zadaniem drożdży, aby zapewnić właściwe warunki do ich pracy.