GRODZISKIE

Ekstrakt początkowy: 7.0-8.5° BLG

Ekstrakt końcowy: 2.5-3.0° BLG

Zawartość alkoholu: 2.5-3.3%Goryczka: 20-30 IBU

Barwa: 6-12 EBC

Barwa od słomkowej do jasnozłotej. Wysoce klarowne z widocznym musowaniem. Biała, bardzo obfita i trwała piana tworząca charakterystyczną kremową "czapę".

Balans w kierunku wędzonej słodowości. Na pierwszym planie aromat wędzony na poziomie niskim do średniego przywodzący na myśl tlące się drewno, ognisko czy oscypek. Nuty ziołowe, kwiatowe pochodzące od szlachetnych odmian chmielu na poziomie od niskiego do średnio niskiego, nie powinny dominować nad wędzonością. Zbożowy aromat słodu pszenicznego na maksymalnie niskim poziomie. Owocowe estry o charakterze czerwonych lub żółtych owoców nieobecne lub na maksymalnie niskim poziomie. Dopuszczalna nuta siarkowodoru na maksymalnie niskim poziomie. Najlepsze przykłady powinny być jednak pozbawione tej cechy.

Balans w stronę chmielowej goryczki. Niski do średniego smak wędzonej słodowości kojarzący się tlącym się drewnem, ogniskiem czy oscypkiem - dymność może być bardziej intensywna niż w aromacie. Ziołowa, kwiatowa chmielowość pochodząca od szlachetnych odmian na niskim poziomie. W tle zbożowa słodowość występująca na maksymalnie niskim poziomie. Owocowe estry o charakterze czerwonych lub żółtych owoców nieobecne lub na maksymalnie niskim poziomie Dopuszczalny siarkowodór na maksymalnie niskim poziomie, jednak najlepsze przykłady powinny być pozbawione tej cechy. Wytrawny finisz. Posmak średnio długi, wędzony. Piwo powinno być rześkie, zwiewne.

Od średnio niskiej do średnio wysokiej, krótka do średnio długiej, pochodząca od chmielu. Zaleganie, ostrość, uczucie ściągania i trawiastość są niepożądane.

Treściwość od niskiej do średnio niskiej, może wydawać się wodniste. Bardzo wysokie wysycenie może wywoływać uczucie szczypania i musowania, podobnie jak w szampanie. Alkoholowe rozgrzewanie, uczucie ściągania są niepożądane.

Jasne, pszeniczne, polskie ale z nutą dymu dębowego w smaku i aromacie oraz obfitą, trwałą pianą. Lekkie, orzeźwiające i wysoko wysycone, przez co przyjęło się nazywać je "polskim szampanem". Unikalny styl, który wykształcił się w Grodzisku Wielkopolskim, wywodzący się bezpośrednio ze średniowiecznej tradycji warzenia piw pszenicznych w Polsce. Grodziskie było słynne w kraju jeszcze przed epoką industrializacji, a w XIX w. i na początku XX w. jego sława i popularność zaczęła szybko rozszerzyć się także za granicą.

Historycznie zasyp składał się w 100% ze słodu pszenicznego wędzonego dębem, choć nic nie stoi na przeszkodzie, by w zasypie uwzględnić zwykły słód pszeniczny lub jęczmienny wędzony dymem z innych drzew. Szlachetne chmiele pochodzenia polskiego, niemieckiego lub czeskiego o ziołowym, kwiatowym lub przyprawowym profilu. Drożdże górnej fermentacji o stosunkowo neutralnym profilu. Dla uzyskania krystalicznej przejrzystości można rozważyć użycie tradycyjnie używanego przy tym stylu karuku lub zamiennie żelatyny czy agaru.