
FOREIGN EXTRA STOUT
Opis stylu
Wygląd\
Barwa piwa od ciemnobrązowej do czarnej, z dopuszczalnymi rubinowymi przebłyskami. Piwo powinno być klarowne. Piana od średnio wysokiej do wysokiej, drobnopęcherzykowa, gęsta i trwała, może oblepiać szkło. Barwa piany od beżowej do brązowej.
Aromat\
Balans zdecydowanie przesunięty w stronę słodowości. Słodowość głównie palona, na poziomie od średniego do wysokiego, kojarząca się z kawą i ciemną, gorzką czekoladą. Paloność powinna być uzupełniona przez aromaty biszkoptowe, herbatnikowe, lukrecjowe na poziomie od średnio niskiego do średniego. Estry owocowe przypominające wiśnię, żurawinę, suszone owoce, na poziomie od średnio niskiego do średniego. Aromat chmielowy jest opcjonalny, powinien być co najwyżej na niskim poziomie oraz mieć charakter brytyjskich odmian wnoszących do piwa ziemistość, ziołowość, kwiatowość. W mocniejszych wersjach piwa dopuszczalne są nuty alkoholowe na niskim poziomie. Dopuszcza się również występowanie diacetylu, również na maksymalnie niskim poziomie.
Smak\ Balans w kierunku słodowości. Dominuje paloność o charakterze kawy, ciemnej, gorzkiej czekolady i palonego ziarna na poziomie od średniego do wysokiego, uzupełniona o nuty biszkoptowe, herbatnikowe, lukrecjowe na poziomie od średnio-niskiego do średniego. Estry owocowe (na przykład wiśnia, żurawina, suszone owoce itp.) na poziomie od średnio niskiego do średniego. Chmielowość na poziomie do niskiego, ziemista, ziołowa, kwiatowa. Dopuszczalne szlachetne nuty alkoholowe (sherry, likierowe), kwasowość pochodząca od palonych słodów oraz diacetyl na niskim poziomie. Finisz półwytrawny. Posmak palony, w mocniejszych wersjach może być lekko alkoholowy, średnio długi.
Goryczka\ Goryczka na poziomie od średniej do wysokiej, pochodząca od palonych słodów i chmielu, a w mocniejszych wersjach także alkoholu. Może być długa, ale nigdy piekąca. Może lekko zalegać.
Odczucie w ustach\ Pełnia na poziomie od średniej do wysokiej. Nagazowanie od średniego do średnio wysokiego. Piwo powinno być aksamitne, kremowe, gładkie i głęboko odfermentowane. Mocniejsze wersje mogą być rozgrzewające, ale nigdy piekące. Ze względu na duży udział palonego ziarna, stopień odfermentowania i ilość dodanego chmielu, piwo może być nieco ściągające, ale na poziomie wyższym niż niski powinno to być uznane za wadę.
Komentarz\
Popularny FES to brytyjskie piwo górnej fermentacji: ciemne, raczej mocne i palone, pachnące kawą i gorzką czekoladą. Powinno być wytrawne i gorzkie oraz gładkie, kremowe i wyraźnie wysycone. Jest świetnym kompromisem pomiędzy sesyjnym Irish Dry Stoutem a mocnym Russian Imperial Stoutem.
Surowce i technologia\ Podstawa to brytyjski słód jasny. Ponadto niepoprawny jest dodatek zbóż i słodów nie używanych tradycyjnie do produkcji piwa na Wyspach, np. żyta, słodów czekoladowych, karmelowych (choć dopuszczalny jest niewielki dodatek słodów typu crystal). Duża ilość palonego ziarna jęczmienia. Dodatek owsa może zwiększyć kremowość piwa, powinno się jednak uważać, by nie przekazał on zbyt dużo smaku do wyrobu. Angielskie chmiele. Brytyjskie drożdże o wysokim stopniu odfermentowania i kłaczkowania oraz średniej produkcji estrów.
Przykładowy profil wody do Foreign Extra Stout:\
Wapń (Ca²⁺): 100--150 ppm\
Magnez (Mg²⁺): 5--20 ppm\
Siarczany (SO₄²⁻): 50--100 ppm\
Chlorki (Cl⁻): 100--150 ppm\
Sód (Na⁺): 20--40 ppm\
Wodorowęglany (HCO₃⁻): 100--200 ppm
W tym profilu dominacja chlorków nad siarczanami (stosunek 2:1 lub nawet wyższy) wzmocni gładkość i bogactwo smaku, natomiast umiarkowana zawartość wodorowęglanów zredukuje kwaśność palonych słodów, nadając piwu bardziej wyważony charakter.