Berliner Weisse

Wygląd

Barwa od słomkowej do jasnożółtej. Piwo od klarownego do zamglonego. Piana drobnopęcherzykowa, wysoka, obfita, jednak mało trwała.

Aromat

Balans w kierunku kwaśności. Głównie wyczuwalne aromaty kwasu mlekowego (kojarzone z kefirem, jogurtem, cytryną i cierpkimi kwaśnymi jabłkami) na poziomie od średniego do średnio wysokiego. Mogą występować niskie nuty słodowe (pszeniczne, niedopieczonego chleba). Aromaty wynikające z pracy Brettanomyces (od obecności drożdży na warzywach lub od fermentacji mieszanej) w postaci owoców pestkowych, końskiej derki, stajni lub skóry na poziomie od braku do niskiego, wyższe stężenia będą wadą. Brak aromatu chmielowego.

Smak

Balans, podobnie jak w aromacie, w kierunku czystej, mlecznej kwaśności. Na pierwszym planie wyczuwalne smaki kwasu mlekowego (kojarzone z kefirem, jogurtem, cytryną i cierpkimi kwaśnymi jabłkami) na poziomie od średniego do średnio wysokiego. Mogą występować smaki słodowe od braku do niskiego poziomu (pszeniczne, niedopieczonego chleba). Smaki wynikające z pracy Brettanomyces (np. od fermentacji mieszanej) w postaci owoców pestkowych, końskiej derki, stajni lub skóry na poziomie od braku do niskiego, wyższe stężenia będą wadą. Brak smaków chmielowych. Brak kwaśności octowej. Finisz wytrawny. Posmak kwaśny, średniej długości.

Goryczka

Goryczka nieobecna do niskiej, krótka. Rolę kontry dla słodowości stanowić ma kwaśność.

Odczucie w ustach

Piwo powinno być lekkie i rześkie. Pełnia od niskiej do średnio niskiej. Wysycenie wysokie do bardzo wysokiego. Rozgrzewanie alkoholowe jest niedopuszczalne. Może występować lekka cierpkość od kwaśności. Brak alkoholowego rozgrzewania.

Komentarz

Lekkie, kwaśne, pszeniczne piwo typu ale. Na wyrazisty charakter piwa składają się kwaśność, rześkość, wysokie nagazowanie i wytrawność na finiszu, bez akcentów alkoholowych. Kwaśność w piwie współtworzą kwasy pochodzące od drożdży, bakterii kwasu mlekowego i nagazowania. Kwas octowy oraz dominująca cierpkość jest niewskazana.

Surowce i technologia

Zasyp piwa bazowego to 50% słodu pszenicznego i pilzneńskiego. Współcześnie czasem stosuje się niewielki dodatek innych słodów, np. Carapils (lub odpowiedniki) albo surowców niesłodowanych (np. pszenicy, płatków pszenicznych) w celu poprawy pienistości lub podbicia pełni piwa. Tradycyjnie stosowano zacieranie dekokcyjne, chmielono zacier, lecz nie poddawano go gotowaniu. Do produkcji piwa stosuje się drożdże górnej fermentacji, a także bakterie kwasu mlekowego. Zakwaszenie brzeczki może odbyć się na wiele sposobów,

m. in. zakwaszanie w kotle (przy użyciu słodu lub komercyjnie dostępnych kultur bakterii produkujących kwas mlekowy) lub fermentacja przy użyciu piwowarskich kultur bakterii Lactobacillus. Dobór odpowiedniej techniki fermentacji alkoholowej oraz mlekowej, a także technologii należy do piwowara.

—

2025-02-05: Piotr Nowicki – opracowanie na podstawie opisu stylu Berliner Weisse z warzywami autorstwa Mateusza Puśleckiego z Mistrzostw Polski Piwowarów Domowych 2024

2025-02-16: Łukasz Wróblewski - recenzja i akceptacja KS